ισόμορος

ἰσόμορος, -ον (Α)

1. (για τη σχέση τού Ποσειδώνος με τον Δία) ισόμοιρος, με ίσο μερίδιο

2. όμοιος

3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἰσόμορον

το ίσο μερίδιο, το ίσο μέρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)-* + -μορος (< μόρος), πρβλ. πρωτό-μορος, ωκύ-μορος].